Pomak Halil, ruhun şad, yattığın yer meltemi serin gölgelikler olsun!

– POSTED ON OCAK 22, 2015

Çevre ve doğa sever insanlara bir ilham kaynağı olması için !

Tanımayan, bilmeyenlere:

Halil, köyümüzden alelade bir Pomak idi. Kerpiç ustası idi. Halil, köyün dışında, mezbahaneden ileride Sinanlı sınırında Kurudere’nin yanında boş bulduğu bir alana fidanlar dikmeye başladı.

Kimseye dilenmedi, avuç açmadı. Fidanlarının önünde kazdığı toprağı ayakları ile yoğurdu, samanını kendi taşıyıp çamuruna kardı, yaptığı kerpiçleri yok pahasına sattı ve daha da çok fidan dikti.

“Belde”nin muhtelif belediye başkanları derin şüphelere düştü… Toprağı mı ele geçirmek istiyordu? Ödenek peşinde mi idi? Bu işten karı ne idi… Şüphe ve artniyet diz boyu değil, hatta gırtlak boyu değil, adam boyu!….

Tek düşünemedikleri şey, aslında ilk düşünmeleri gereken idi: Yaa belki de bu adam ağacı, yeşili, gölgeyi seviyor, arazinin çorak kalmasına katlanamıyordu! Bu kadar basit!

İnşa ettiği, suladığı, beslediği fidanlık şimdi bir orman! İsmi de …. eee ne bekliyordunuz, tabii ki “Atatürk” fidanlığı… Büyük Mandıranın gençleri için serin bir meltem, özgür bir nefes… piknik, kahkaha ve mutluluk gölgeliği.

Bu bana ünlü Bulgar hikayecisi Nikolay Haytov’dan onyıllar önce okuduğum bir hikayeyi hatırlatıyor. Yaşlıca bir Pomak ya da Bulgar, Balkanlarda köyünün cıvarında tepelere doğru patikalar açmakta imiş.

Yukarılara [Bizde dağa, tepeye çıkmaya yukarı çıkmak denir] giden patikalar… Bir gün mahalli parti lideri sorguladığında da “Yaa beyim ben patikaları açıyorum, yavuklular, sevgililer el ele tutuşup yukarılara çıkıyor, gülüp eğleniyor, mutlu oluyor… daha ne isteyeyim! der.

Ama gönüllü ve bedelsiz yaptığı bu çabadan dolayı mahalli tek parti rejiminin gadrine uğrar, yaptığında bir hinoğlu hinlik arayan sözde sosyalist darkafalı bürokratların hışmına uğrar!

Demek ki 1950’lerin Bulgaristanı ile 2000’lerin Türkiyesi arasında mahalli zihniyet açısından pek de bir fark yok!

Halil, ruhun şad, yattığın yer meltemi serin gölgelikler olsun!

Pa toj beše zas čisto na srace atu žaztica, rabotnu čilak! 

Viš ka smeye katu dete! Trudnu i katu mogu staru drugar!

Hikmet Pala / Pomaknews Agency

About Post Author

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail